ز تو گر دورم شادم به نسیم موی تو

به خیال روی تو گل سرخ خوشبویی

ز سر زلفت مویی به برم برجا مانده

دل و جانی آزرده به جدایی خو کرده

زمن این تنها مانده

شده ای تو چنان آتشکده ای شده ام

چو خزان غمزده ای گل روی توبه خزانم

خنده زنم ز غمت چو پریشان موی

توام همه شب به خیال روی توام

دل غمگین گر نکند یادت چه کنم.

تو امیدی تو انتظار منی

آرزویی به روزگار منی کس چه

داند چه ها بی تو بر من گذشت