ای داد از آتش چشمانت آن خنده ی مستانت برده همه شب قرار از من
ای داد از دست دلم فریاد مجنون ترم از فرهاد دیوانه نکن فرار از من
بگو از جان من ای جان تو چه میخواهی تا کی از حسرت عشقت بکشم آهی
سر بزن به آسمان دل من گاهی تو به چشمانم ماه تر از ماهی
امشب چشمت دلبر طناز شد امشب عشقت خانه برانداز شد
میرقصاند دست مرا موی تو شاید امشب یک گره ای باز شد
در سر من زلزله همه جا هلهله دل من با دلت ای وای ای وای
مست و غزل خوان تو موی پریشان تو جان من و جان تو ای وای ای وای